Hand in hand
Door: Daphne Groenendijk
Blijf op de hoogte en volg Daphne
31 Augustus 2014 | Ghana, Tamale
Vragend kijken een paar kinderen ons aan. Eén meisje pakt mijn hand en kijkt hier zeer geboeid naar. Ze gaat elke vinger af, keert mijn hand ondersteboven, links, rechts en beweegt elke vinger even. Na een paar minuten legt ze haar eigen hand naast die van mij. Al snel komt ze tot een conclusie: 'we zijn hetzelfde, alleen jij bent wit.'
Zo gaat het ook met een moedervlek op mijn arm. Eerst wordt deze vanuit elke hoek bekenen. Het meisje probeert mijn moedervlek hevig weg te boenen, ik probeer haar te vertellen dat dat niet gaat. Gek kijkt het meisje mij aan, ze snapt het niet. Vervolgens drukt ze haar vingertje op de moedervlek en heel snel op haar eigen gezicht: 'zit die nu hier ook?'
We zijn hetzelfde alleen ik ben blank. Het is een zin die er wel even in hakt. Dit meisje zegt precies wat Dionne en ik al vier weken duidelijk willen maken wanneer het over dit onderwerp gaat. Wij zijn hetzelfde, ook een mens, alleen wij hebben een andere huidskleur.
Deze andere huidskleur wordt hier vaak geassocieerd met geld hebben, met liegen ('all White people lie'), maar vooral met anders zijn.
Geen straat kunnen we voorbij lopen zonder dat er naar ons geschreeuwd wordt. Het varieert van ' White Lady', ' Salaminga', 'Obruni' tot ' give me money now.'
Het is ons verteld dat deze mensen het niet slecht bedoelen, dat het een manier is om iemand te omschrijven. Maar dit vinden wij maar lastig, hoe kan je het goed bedoelen terwijl je juist terwijl je dat zegt zo'n groot verschil maakt? Wij gaan toch ook niet de straat op en schreeuwen dan ' Black man, Black man, Black man, Black man!'
Helemaal erg vinden wij het wanneer we bij Mole National Park zijn. Voor de ingang hangt een bord, waar letterlijk op staat: 'ben je blank dan betaal je het dubbele.'
Iemand uitmaken voor zijn kleur, op wat voor manier dan ook, is iets verschrikkelijks. Zoals het meisje zei: we zijn gewoon hetzelfde.
Zo gaat het ook met een moedervlek op mijn arm. Eerst wordt deze vanuit elke hoek bekenen. Het meisje probeert mijn moedervlek hevig weg te boenen, ik probeer haar te vertellen dat dat niet gaat. Gek kijkt het meisje mij aan, ze snapt het niet. Vervolgens drukt ze haar vingertje op de moedervlek en heel snel op haar eigen gezicht: 'zit die nu hier ook?'
We zijn hetzelfde alleen ik ben blank. Het is een zin die er wel even in hakt. Dit meisje zegt precies wat Dionne en ik al vier weken duidelijk willen maken wanneer het over dit onderwerp gaat. Wij zijn hetzelfde, ook een mens, alleen wij hebben een andere huidskleur.
Deze andere huidskleur wordt hier vaak geassocieerd met geld hebben, met liegen ('all White people lie'), maar vooral met anders zijn.
Geen straat kunnen we voorbij lopen zonder dat er naar ons geschreeuwd wordt. Het varieert van ' White Lady', ' Salaminga', 'Obruni' tot ' give me money now.'
Het is ons verteld dat deze mensen het niet slecht bedoelen, dat het een manier is om iemand te omschrijven. Maar dit vinden wij maar lastig, hoe kan je het goed bedoelen terwijl je juist terwijl je dat zegt zo'n groot verschil maakt? Wij gaan toch ook niet de straat op en schreeuwen dan ' Black man, Black man, Black man, Black man!'
Helemaal erg vinden wij het wanneer we bij Mole National Park zijn. Voor de ingang hangt een bord, waar letterlijk op staat: 'ben je blank dan betaal je het dubbele.'
Iemand uitmaken voor zijn kleur, op wat voor manier dan ook, is iets verschrikkelijks. Zoals het meisje zei: we zijn gewoon hetzelfde.
-
31 Augustus 2014 - 11:33
Jacqueline Van Der Veldt:
Daphne, wat een mooi stukje heb je geschreven. Ik ben trots op je!
Je moeder -
31 Augustus 2014 - 16:04
Mark:
Wat een prachtig stukje heb je geschreven.. En zo waar
Ook ik ben trots op je! -
31 Augustus 2014 - 20:23
Ida :
dag Daphne,
wat een heftige, ontroerende en bijzondere ervaringen lees ik in je verslagen. Petje af hoor.
hartelijke groet, Ida -
09 September 2014 - 13:44
Rina Van Oene:
Mooi verhaal! Vindt je het goed als ik het intranet zet bij ons in het ziekenhuis?
Wil het graag andere leerlingen ook laten lezen!
Groetjes,
Rina -
25 September 2014 - 15:35
Paula Blom:
Ja, nu zijn de rollen eens omgekeerd. Wel leerzaam, niet leuk.
Al deze ervaringen zijn diep ingrijpend en zullen je je hele leven bijblijven.
Als dat meisje en jij het er over eens zijn dat jullie allebei hetzelfde zijn dan wordt de wereld toch een beetje beter. Jullie zijn al met 2 en ik sluit me daarbij aan, dat is 3. Hopelijk volgen nog meer mensen die er ook zo over denken. Wij zijn allemaal mens. De cultuur verschillen zijn al groot genoeg, graag niet meer verschillen in deze ene wereld die we met z'n allen delen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
